TOLQUENTA

Vilyanna Baggińska – McGollum jest doktorantką na Wydziale Historii Zapomnianych Uniwersytetu Faktu i Mitu w Księgardzie. Pasjonuje ją poszukiwanie śladów kultu Eru Iluvatara w ocalałych kronikach kultury śródziemnej.  W swych poszukiwaniach nie ogranicza się ona do źródeł powszechnie znanych. Celem jej życia jest odnalezienie Zaginionych Opowieści słynnego Subkreatora Johna Ronalda Reuela Tolkiena, którego dzieła nadają ton księgardzkiej rzeczywistości.  

Promotorem Vilyanny jest Edwin Errol, językoznawca i podróżnik, który w wieku szesnastu lat przeżył karkołomną wyprawę na TOLQENTĘ. Jego ojciec Elfwin Errol, z tejże wyprawy nie wrócił. Od samego początku ich podróż była osłonięta gęstą mgłą tajemnicy.

W świecie, w którym wszelkie natchnienia są generowane przez enigmatyczny  Mózg Główny, możliwe jest wszystko to, co zostało przezeń pomyślane. Efektem tego stanu rzeczy jest nieprzewidywalność, granicząca z chaosem, choć niepozbawiona pewnej logiki – Księgard posiada bowiem własną konstytucję. Specyficzne prawodawstwo księgardzkie nie jest jednak wystarczającą miarą uporządkowania w tym świecie, stąd opresyjna działalność Ministerstwa Wykonalności Przepowiedni, polegająca zarówno na tropieniu natchnień Mózgu Głównego, jak  i kończeniu żywotów niewygodnych. Vilyanna dochodzi więc do wniosku, że lepiej nie zwierzać się nikomu ze swych inspiracji.

Nieprzypadkowo Errol jest bohaterem Zaginionej Drogi, jednej z Nieukończonych Opowieści autorstwa JRRT.  Cały Księgard został zbudowany z takich właśnie cegieł. Większość mieszkańców tego przedziwnego świata to osoby stworzone, a nie zrodzone, poczęte za sprawą wyobraźni na kartach ksiąg. Vilyanna także zalicza się do ich grona, choć pępowina, łącząca ją z konkretnym łożyskiem literackim została nieodwołalnie przecięta.

Bohaterka zapada na niezwykle rzadkie rozszczepienie wyobraźni, powodujące płynne przejścia z rzeczywistości wyobrażonej do namacalnej i z powrotem. Właśnie to ściąga na nią prześladowania ze strony MWP. 

Fakt, że Errol niespodziewanie umiera, a Uczelnia pozbawia ją spadku po byłym promotorze i odsuwa od prowadzonych badań naukowych, potwierdza jej najgorsze przypuszczenia. Jedynym rozwiązaniem wydaje się zmiana miejsca pobytu z Księgardu na TOLQUENTĘ, w czym pomaga jej trzyosobowa załoga Ilmentiora – Stratulion, Ilbereth i Niggel.

W trakcie podróży do jej rąk dociera prawdziwy testament Errola, jakim jest opracowana przez niego Księga Odnalezionych Opowieści. Rozpoczyna ją Pamiętnik z czasów milczenia.

KSIĘGA PÓŹNIEJ URODZONYCH